20-6-2025

Wijknieuws 2025 nr. 12

Geest en doop

Hoe heerlijk ontregelend is de Heilige Geest. Dat bleek met Pinksteren in Handelingen 2. Heel snel wordt dan e.e.a. weggezet als ‘die lui zijn dronken’. Dat is altijd het gemakkelijkste. Net als met Pasen: ‘vrouwenpraat’ of Kerst ‘herdersgetuigenis’. Met andere woorden: on-zin. Maar zo gemakkelijk laat zich Gods heil niet tegenhouden. Het is net als water dat neerkruipt en niemand houdt het tegen. En dan, net bekomen, vinden we in Handelingen 10 opnieuw verwarring. Er zijn twee visioenen en een engel en de Geest voor nodig om het in beweging te krijgen. Of was dat helemaal niet nodig, maar is het Gods manier, Gods vreugde om het zo te doen? Komt Petrus na een omweg bij Cornelius in huis, die zijn huis vol heeft staan met kruikjes om gevuld te worden. Wat kom je vertellen, vraagt Cornelius, leg het ons uit. En Petrus vertelt, van God en Israël, en Jezus en de weg die Hij ging, hoe zij Hem gekruisigd hebben, hoe God Hem heeft opgewekt en dat Hij rechter zal zijn voor ons allemaal. Om te huiveren. Maar, vertelt Petrus verder ‘er is vergeving van zonden in Zijn Naam voor ieder die gelooft!’ En op dat moment, niet ervoor of erna, op dat moment valt de Geest op hen allemaal in dat huis en worden de aarden kruikjes gevuld. En ja, dan is het peanuts om hen ook maar te dopen. Het is eigenlijk al gebeurd!! Heerlijk verfrissend vind ik dat, juist ook in onze tijd, juist deze heerlijke omkering van de o zo belangrijke volgorde (voor ons dan). Wat nemen we elkaar de maat: doop – belijdenis – avondmaal. Nee, belijdenis – doop – Geest. Of nee: geen belijdenis (waar staat dat in de Bijbel): geloof en doop, dat is Bijbels. In Handelingen 2 moet je je toch echt eerst bekeren en dan gedoopt worden en dan krijg je de gave van de Heilige Geest. Zie je wel, het moet zo. Misschien moet het bij jou nog weer overnieuw, of anders, of… Maar nu, wel heb ik ooit: Cornelius en z’n huis vol godvrezende heidenen krijgen de Geest! Ze horen er dus al bij. Dan ook maar dopen. In de doop zit heel het beloofde heil van God uitgetekend. De doop droogt nooit op. Wie gedoopt is hoeft dus niet meer op zoek naar een ‘plus’. Je mag elke dag weer in je doop kruipen. Of liever: in Christus gedoopt, nooit meer uit Hem tevoorschijn komen. Ik geloof IN Christus. Dat ik op Tweede Kerstdag werd gedoopt in een kerk waar wellicht niemand dacht dat het goed met me zou komen: het zij zo. God weet dat ik gedoopt ben en ik weet dat ik mag geloven. Daar kan niets meer tussen komen! Uiteindelijk gaat het erom dat we met alle gelovigen samen, uit Israël en de volken, samen de Vader mogen aanbidden, dankzij Jezus Christus en door de Geest!

Verkondiging

Op zondag 22 juni hoopt ds D. Schinkelshoek voor te gaan (bekend van de podcast Dick en Daniël). Een week later bereiden we ons voor op het Heilig Avondmaal. Ik weet nog niet waar ik de drie avondmaalsdiensten de preekstof uit neem. (Volg het in de scipio-app). Ik sluit in ieder geval aan bij de gang door het kerkelijk jaar. Na Pinksteren valt het licht op de Geest die ons met Christus en met elkaar verbindt, onafscheidelijk, onophoudelijk, onveranderlijk. 

Doopdienst 

Deo volente zondag 20 juli, zal er een doopdienst zijn. Mocht er verlangen zijn naar de doop (van jullie kind), meld je dan via email z.s.m. aan bij mij met daarbij de volledige gegevens van namen (ouders en kind), adres, geboortedatum en geboorteplaats. Binnenkort plannen we dan een doopontmoeting met betrokken ouders en bereiden we ons samen voor op de dienst en wat ons daarin wordt beloofd en wat daarin van ons wordt gevraagd.

Belijdeniscatechese

Wil je graag na de zomervakantie met de voorbereiding op belijdenis starten? Heb je er nog vragen over? Of misschien heel andere gedachten, die je graag wilt uitdiepen met me? Laat het me graag weten. Komend seizoen vindt de belijdeniscatechese plaats samen met de wijkgemeente Nieuwe Kerk en er is op dit moment nog geen avond vastgesteld waarop dit gaat gebeuren. Juist om je in de gelegenheid te stellen om eerst je belangstelling te vernemen en met je te zoeken naar hoe e.e.a. vorm kan krijgen.

Centrale Gemeenteavond

Elders in het kerkblad leest u over de Centrale Gemeenteavond die met het oog op actuele ontwikkelingen is ingelast. Hopelijk heeft het ieders aandacht en betrokkenheid. Goed om hier even wat anders voor opzij te zetten. Het gaat over de voortgang van de Hervormde Gemeente Ermelo. Mooi om te delen is dat er niet alleen (financiële) zorgen boven de gemeente hangen. Er is ook animo (Geest) voor nieuw missionair bewustzijn, kerk naar buiten. Daar zijn ook best mogelijkheden voor. Mooi wanneer we niet louter in pijnlijke processen verwikkeld zijn, maar dat deze juist ook iets moois in beweging zetten, waardoor het pijnlijke ook anders beleefd wordt. Hoopvol kan worden.

Voedselbank-inzameling

Op zondag 22 juni 2025 staan er weer lege kratten van de voedselbank. Wilt u meehelpen om de kratten te vullen door de volgende producten mee te nemen:

Stuk kaas 300/400/500 gram vacuüm verpakt

Pak muesli/cruesli

Pak eiermie

Fles braadboter

Pak rijst

Bakje satésaus

Pak toast

Pak pannenkoekenmix

Blikje vis

Fles handzeep

Pakje tandenborstels

Graag alle artikelen met een lange houdbaarheidsdatum!!

De punten van Douwe Egberts kunt u ook inleveren. Dan sparen we voor koffie voor de voedselbank. Cadeaukaart Plus of Jumbo (€5,00 of €10,00) mag ook. In de hal van de kerk staan weer kratten waarin u de producten kunt deponeren, maar u kunt uiteraard uw product ook geven aan één van de diakenen die daar aanwezig is. Alvast bedankt,

De diakenen van het Kerkelijk Centrum

Bloemen

1-6-2025 Dhr. E.G. van IJken

8-6-2025 De IJsvogel

Vrijwillige Hulpdienst

Voor informatie kunt u terecht bij: Wouter van den Hoek, 06-46073846, woutervandenhoek@icloud.com; Henri Ruitenberg, 06-53632568, mt.ruitenberg@hetnet.nl en Gert Turien, 06-55880128, gturien@yahoo.com

Beamer en kerkbode

Mocht u berichten voor de beamer hebben, wilt u deze dan voor vrijdagavond 18.00 uur sturen naar de scriba via scriba.kc@hervormd-ermelo.nl. Berichten voor de kerkbode mogen hier ook heen gestuurd worden, deze moeten vóór donderdagavond in de week voorafgaand aan de verschijning binnen zijn. 

Israël

Hoe vaak klinkt ‘Israël’ in onze kerkdiensten door? Alleen al in ons zingen! En wat roept dat dan bij ons op? Het volk, het land, of toch meer de in Christus gelovigen, Israël en de volken samen. Je wordt het je steeds meer bewust. Wanneer je niet oppast, wordt je ook in een kamp gedrongen. Een kamp van voor of tegen. Ruimte voor nuance of een gelaagde overtuiging lijkt er nauwelijks te zijn. Ik bedoel dit: je kunt van je vader zeggen ‘iemand die ‘zoiets’ heeft gedaan, is mijn vader niet meer’. Iedereen begrijpt het dan. Maar is het dan je vader niet meer? Zo werkt dat niet. Wanneer ik loyaal ben aan Israël, is dat geen enkele goedkeuring bij voorbaat of een wegkijken van wat er gebeurt aan anderen. Die loyaliteit is gegeven met mijn geloof in Jezus Christus. Onmogelijk om me daarvan los te maken. In het Boek dat ik lees, lees ik ook dat Gods trouw en liefde voor Zijn volk blijvend is. Maar ook dat betekent niet dat Israël per definitie aan de goede kant zit. Het betekent vaak zelfs dat God een moeilijke weg met Zijn volk gaat, omdat het van Hem is afgedwaald, of dat Hij zijn volk op de proef stelt. En Pinksteren leert ons ook: er is bij God geen aanzien van de persoon. Cornelius en zijn huis vrezen God en horen er helemaal bij. Het Evangelie landt in hun harten. Dus is het wellicht verleidelijk om ons nationaal te verhouden tot problematiek. Maar dat is een versimpeling. Getraumatiseerde mensen en volken, hebben juist een stabiele omgeving nodig en sterke leiders die kunnen bemiddelen omdat ze vertrouwen genieten vanwege hun rechtvaardige en onpartijdige blik. Op allerlei manieren zijn er ingrijpende ‘tekorten’. De aanval van Israël op Iran doet je huiveren voor verdere escalatie en hoe de volkeren daarin worden meegetrokken. Geen machtiger wapen dan het gebed tot Degene die alle macht heeft. Maar wat zullen wij bidden? Geef vrede, Heer, geef vrede, de wereld wil slechts strijd, al wordt het recht beleden…

Tot slot

Nu ik zelf geschrokken ben van mijn witte bakkebaarden die ineens in de kappersstoel op mijn schoot vielen, zal ik maar niet meer spreken over de ‘grijze golf’ die inmiddels met vakantie gaat. Het is een tijd waarin we wat vaker elkaar missen en omgekeerd ook weer wat vaker gasten in ons midden mogen verwelkomen. Zulke interkerkelijke en soms internationale ontmoetingen zijn geestelijk soms ook heel verrijkend. Deel gerust iets over een viering op een andere plaats op de Scipio-app. Graag delen van waar je iets van God hebt ontvangen.

Hartelijke groet,

Ds Marthijn van Leeuwen