29-8-2025

Wijknieuws 2025 nr. 17

Kirchensteuer

Ik mag de draad weer oppakken in de gemeente en dat doe ik graag. Het was een heerlijke tijd die we in Zwitserland doorbrachten op meerdere plekken. Bijzonder waren wel de kerkelijke ontmoetingen. In Saas-Fee staat een protestants kerkje wat alleen nog in de zomerweken wordt gebruikt voor vakantiegangers en een enkel daar woonachtig lid. Het zit zo: De Evangelisch-Reformierte Gemeinde van Visp, in het Rhonedal van Wallis, met haar zij-dalen, bestaat uit 31 kerken. Eén kleine gemeente heeft daar het beheer over. Het vergt een enorme inspanning, maar ook ontspanning, om de hele parochie te bewerken. Dit is voor mensen niet te doen. Daarbij komt dat elke provincie een hoofd-religie heeft, waar de ‘Kirchensteuer’ naartoe gaat. De kerkbalans betaalt iedere Zwitser dus aan de overheid, die per provincie kijkt aan welk kerkgenootschap die wordt toegekend. In het Berner-Oberland is dat de Evangelisch-Reformierte Kirche, maar in Wallis, de Katholische. Niet vreemd dus dat in Saas-Fee ook een prachtige, vrij nieuwe, Katholieke kerk staat, terwijl ook daar de gemeente niet eens zo groot is. Zoiets doet je ook weer waarderen wat we ‘hier’ hebben. Op een keer wandelden we samen op met een Zwitsers gezin wat duidelijk tot een orthodox christelijke stroming behoorde. Maar er is geen ‘Biblebelt’ in Zwisterland. Toen ik vanuit nieuwsgierigheid toch het gesprek met hen aanging, gaven ze aan: ‘wir sind nur Christen, nichts dazu.’ Maar ze bleken wel thuislezers van preken. De kinderen gingen naar de gewone dorpsschool. Er waren geen voorzieningen voor hun identiteit. Dat gebeurde thuis. Toen ik vertelde dat ik predikant was in een dorp van 27.000 inwoners met 22 christelijke gemeenten en groepen en diverse christelijke scholen, keken ze bevreemd op: hoe is dat mogelijk? Ik voelde me er op een bepaalde manier ook ongemakkelijk bij: hoe is dit inderdaad mogelijk? Is het lichaam van Christus dan gedeeld?

Verkondiging

Komende zondag is de zondag na de VBW, waarop we met elkaar terugblikken en danken en hopelijk ook verder kijken. Het thema is nota bene ‘Ik zie jou’. Voor deze dienst is de bekende Schriftlezing uit Handelingen 8:26-40. Open ons hart en onze horen, dat deze woorden weer nieuw voor ons worden! 7 september heb ik alweer een vrije zondag.

Belijdenis doen?

Ik heb zowel vanuit het KC als vanuit de Nieuwe Kerk al interesse en aanmeldingen voor belijdeniscatechese gekregen. Daar ben ik dankbaar voor. In ieder geval zie ik ruimte om (tweewekelijks) op vrijdagavond een groep belijdeniscatechese te geven. Wellicht ook nog op een doordeweekse avond, als daar voldoende aanmeldingen voor komen. Aarzel niet. De eerste stap is het grootst. Daarna gaat het vanzelf. Daar is de Bijbel als Gods Woord aantrekkelijk genoeg voor. Vraag desnoods eens aan één van degenen die dit voorjaar belijdenis deden. Geef je graag op, zodra je interesse hebt. Ik hoop al in september te kunnen beginnen.

Pastoraat

Volgens mij is alles de laatste tijd al in de kerkbode vermeld, wat er momenteel speelt aan pastorale zorg in de gemeente. Bijzonder mooi is het om te vernemen dat er ook verschillende gemeenteleden mogen getuigen van herstel en de hand van God in de weg die zij moeten gaan. Dat mag ons allemaal, ook wanneer wij zelf dat niet ervaren, opbeuren. Omdat we een levende God hebben.

Jubilea

Op 21 augustus waren er drie jubilea in de wijkgemeente, waar het in alle drie de gevallen een 50-jarig jubileum betrof. Dus 50 jaar geleden was het op diezelfde dag de trouwdag van deze zes mensen. Bijzonder om dit allemaal mee te mogen maken nu. Het betreft de dhr. en mw. Kamstra-Reijmer, dhr. en mw. Bruil-Bos en dhr. en mw. Roelofsen-Doldersum.  We feliciteren hen van harte met deze mooie mijlpaal. Hopelijk mochten zij al een mooie dag ontvangen met degenen die hen lief en dierbaar zijn. We wensen hen ook Gods zegen toe voor de tijd die komt, als de lente en de zomer voorbij zijn en de herfst eenmaal overgaat in de winter. Dat kan ook een schiterende tijd zijn, vol vruchten en kleuren. Dankzij Gods trouw mogen we altijd verder kijken en ons verwonderen, waar anderen soms geen hoop meer hebben. Kracht voor vandaag, blijde hoop voor de toekomst!

Bedankt

Ik wil graag hartelijk bedanken voor alle steunbetuigingen. In de vorm van kaarten bezoek en telefoontjes en ook in de voorbede. En als verrassing de bloemengroet ook nog. Dit heb ik echt allemaal gewaardeerd. En ook dankbaar aan GOD. Dat ik bij het mensen van KC mag horen.

Eefje Doppenberg

Giften

10 euro via Alfred Slofstra met bestemming bloemendienst

Bloemen

10-8-2025, Fam. Bruil

17-8-2025, Mw. van Buuren-Poelmeijer

Vrijwillige Hulpdienst

Voor informatie kunt u terecht bij: Wouter van den Hoek, 06-46073846, woutervandenhoek@icloud.com; Henri Ruitenberg, 06-53632568, mt.ruitenberg@hetnet.nl en Gert Turien, 06-55880128, gturien@yahoo.com

Beamer en kerkbode

Mocht u berichten voor de beamer hebben, wilt u deze dan voor vrijdagavond 18.00 uur sturen naar de scriba via scriba.kc@hervormd-ermelo.nl. Berichten voor de kerkbode mogen hier ook heen gestuurd worden, deze moeten vóór donderdagavond in de week voorafgaand aan de verschijning binnen zijn. 

Tot slot

We gingen in onze vakantie ook een keer naar een ‘Berggottesdienst’. Dat is een openluchtdienst+, zou je kunnen zeggen. Het panorama van de Alpen is al een preek op zich. Overigens kun je je dan wel afvragen: wat voor preek? Wie de schoonheid van de bergen op zich in laat werken, mag zich ook oefenen om de wreedheid van de bergen op zich in te laten werken. Het kan ook te romantisch worden. Eerlijk is eerlijk, zo’n Berggottesdienst deed mij daar wat voor vrezen. Geheel onterecht. Want daar zaten we dan met een kleine groep mensen, gemeenteleden uit het dal en vakantiegangers onder muzikale begeleiding van de plaatselijke muziekvereniging. Heel mooi allemaal. Maar in de verkondiging ging het over ‘zegen en vervloek niet’, het gebod van Jezus. En de moeite om Gods volk te blijven zegenen in de huidige politieke situatie van Israël en Gaza. Psalm 59 werd gelezen ‘O God, sla hen de tanden uit hun grote bek…’ En de bekende belofte dat zwaarden worden omgesmeed tot ploegscharen werd omgekeerd: we leven in een tijd dat alle metaal in de oorlogsindustrie wordt gestopt, ook door Israël. Heel de dienst door was daar de diepe pijn en verontwaardiging te horen. Soms wel erg politiek en zonder nuance. (Misschien doe ik dat te veel?) In ieder geval was het geen zoete koek die kerk verkondigde. Ook wanneer je dingen mist of liever anders belicht ziet: we hebben het er de hele week nog over gehad… 

Hartelijke groet,

Ds Marthijn van Leeuwen